Belangwekkend nieuws op election day

Ja nou wij voorspelden het dus al, maar het moment is hier: internethype Moo Deng gaat richting een tragisch einde. Ditmaal raakt het kindsterretje niet verslingerd aan de drugs, maar keert dezelfde mob mentality die het dwergnijlpaard een hype maakte zich ongenadig tegen haar. De verzorgers van Moo Deng besloten dat het een leuk idee was om het beestje van 2 voederbakken te voorzien; een met Trump erop en een met Harris. (hebben we dan niets geleerd van Octopus Paul?) En JAHOOR Moo Deng koos TRUMP. Waarschijnlijk uit wraak voor het euthanaseren van die eekhoorn. Nou, dan ben je op het internet dus aangeschoten wild dier in gevangenschap.  Moo Deng is nu officieel FASCIST en moet DOOD.

De ophef gaat dus over dit:

Taylor Swift dacht even een pauze te kunnen nemen van mokerveel vliegen en zoutloze zeikliedjes zingen in stadions vol bakvissen om te komen kijken bij de US Open. Samen met liefje Travis Kelce nam ze plaats op de tribune, toevallig naast ex-voetbalster en collega-Amerikaans-voetbalvrouw Brittany Mahomes. OEI OEI OEI Taylortje, pas daar nou mee op... Brittany is namelijk sinds een tijdje officieel FOUT want... Ze sprak op een Trump-rally zette een kruis in de fik heeft een kookboek van Ottolenghi heeft een INSTAGRAM-POST VAN TRUMP GELIKET. Maar wat deed mevrouw Swift? Die ging met het MAGA-mokkel staan knuffelen. Dan ben je natuurlijk af, zelfs volgens je eigen fans. 

Taylor Swift werd ooit door de Amerikaanse ultraconservatieven op een schild gehesen omdat ze nooit uitspraken deed over politiek. Door figuren als Milo Yiannopoulos (toen nog homo, nu 'niet meer') werd Swift aangewezen als onderdeel van de 'stille meerderheid', maar daar maakte ze in de documentaire Miss Americana een einde aan met deze rant over abortusrecht en andere progressieve thema's tegen haar manager. Het niet langer zwijgen over politieke gevoeligheden werd een centraal thema in de film, Taylor werd officieel woke. Woke genoeg zijn is echter topsport en Swift bevond zich al op glad ijs door zich niet uit te spreken tegen Israël. Als je dan ook nog knuffelt met een Trump-aanhanger, zijn de rapen gaar. Treurnis na de breek.

Politically Exposed Person?

Een Kamermeerderheid wilde geen Digitaal ID, maar Brussel wel, dus komt er een Digitaal ID. Dat is namelijk nodig om een digitale euro in te kunnen voeren, die ook niemand wil, maar die er [dus] toch gewoon komt: het wetsvoorstel daartoe is deze week ingediend. Net buiten de EU, echter, gaat het ook niet veel beter want Nigel Farage, de man die gezorgd heeft dat het Verenigd Koninkrijk net buiten de EU is komen te liggen,  maakt hierboven kenbaar dat zijn bankrekening eenzijdig wordt opgeheven, en dat geen enkele andere bank hem wil hebben. (Triggernometry had laatst ook zoiets, maar dat was bij één specifieke bank, niet de hele bancaire keten.) We geloven Ome Nigel, om de simpele reden dat iemand met zijn statuur en bekendheid zoiets niet in een camera vertelt als het niet waar is - maar hoe het precies zit, vertelt de News Presenter of the Year (lol) bij GB News, nu (twitterfeed). Want banken en beroemdheden: it's all about the ratings, eh?

Mag je dit nog schrijven?

Noot van de redactie: Het was in die dagen dat de cancel culture niet bestond en je gewoon mocht zeggen wat je wilde, dat verhalenschrijver Heere Heersema jr. aanklopte bij de herberg van Joop.nl. Daar waren zijn kroegverhalen van harte welkom*, maar zomaar een grap over transgenders maken mocht natuurlijk niet. Daarop trok Heere verder en kwam uit bij de stal van GeenStijl, waar ze het verhaal 'Man is man, vrouw is vrouw' wel online willen zetten. En in de mensen een welbehagen. *

‘Heb jij weleens op een genderneutraal toilet gezeten?’ vroeg Ton.
‘Nee,’ zei Roos, terwijl ze met de spatel in één beweging het schuim boven de rand van zes bierglazen afstreek. ‘Hoezo?’
‘Gewoon, ik vroeg me ineens af hoe zo’n ding eruit ziet.’
‘Geen idee,’ zei Roos. ‘Ik denk als een doodgewone boutenbak.’ Ze liep met de glazen bier naar de grote ronde tafel, het dienblad met uitgestrekte arm boven haar hoofd houdend terwijl ze tussen de cafébezoekers door manoeuvreerde, gracieus als een vis tussen de waterplanten.
‘Nou,’ zei Harko, die naast Ton aan de bar zat, ‘ik denk dat-ie er heel ingewikkeld uitziet. Je hebt tegenwoordig een heleboel nieuwe geslachten en daar moet het allemaal op passen.’
‘L, H, B, T, Q, I…’ telde Ton op zijn vingers. ‘Wat heb je nog meer?’
‘Plus,’ zei Harko. ‘Daar zitten al die nieuwe verschijningsvormen tussen.’
‘Hoe moet ik me dat dan voorstellen, zo’n toilet?’
‘Nou, met allerlei slangen en buizen, hè.’
Ton proestte het uit in zijn bierglas.
‘En zuignappen en koppelingstukken!’
Het bier liep Ton uit de mondhoeken. Hij verslikte zich en begon te hoesten als een hond. Harko keek tevreden grijnzend toe, bijtend op zijn onafscheidelijke tandenstoker.

Kwetsend voor dames en heren reizigers met discalculie

Schokkend nieuws uit de provincie Groningen, waar sinds kort geen lijnnummers meer op de bussen staan. Nadat actievoerders zich vastplakten aan nummers op bussen om aandacht te vragen voor mensen met discalculie, besloot vervoerder Qbuzz de nummers van de bussen te verwijderen en een respectvolle dialoog aan te gaan. Na verkennend veldwerk door de Overlegtafel Bussen In Regio Groningen En Dergelijke concludeerde een onderzoekscommissie dat er meer aandacht moet komen voor de uitsluitende werking van het plaatsen van nummers op bussen, en hoe deze praktijk de jarenlang bestaande ongelijkheid verdiept tussen de zogeheten in-groep van mensen, die wel nummers kunnen lezen, en buitenstaanders, die dat niet kunnen. Als tegenreactie hebben Groningse burgers via een crowdfund de Denktank Nummers Terug opgericht, die aandacht vraagt voor de teloorgang van huwelijkse waarden, het gezin als hoeksteen van de samenleving en het verdwijnen van de nummers op de bussen. De Groningse gedeputeerde voor Openbaar Vervoer is opgestapt, nadat foto's van haar zijn opgedoken met een bus, waar het nummer 17 op zou staan. Johan Remkes wordt nu genoemd als kandidaat-voorzitter van de Verzoenings Commissie Lijnbus Nummers.

Zo, pak maar een borrel, Ebru zat in de mail en die wil ff wat doelwitten onder enkele rugnummers schilderen. We heffen het glas voor Ons Oebroe!

In een podcast die ik afgelopen week opnam met Daphne Deckers, wees zij mij op een uitspraak van columnist en regisseur Theo van Gogh, die achttien jaar geleden vermoord werd: “Als ik het zeg, ben ik een racist. Maar jij mag het zeggen, daar kunnen ze niet tegenop!” Daphne constateerde: “Tegenwoordig mag jij het ook niet meer zeggen.”

En bedankt. In my face.

Er ging een luik in mijn hoofd open en dat luik wil niet dicht. Zeker niet nadat ik vorige week weer ‘ns uit het niets gecanceld werd. Lang verhaal kort: ik ben het zat. De cancel culture. De dubbele moraal. De felicitatiedienst die media heet. Ik ben het zat dat als ik het zeg, het ‘racisme, discriminatie of drek’ heet te zijn, maar dat als een ander het zegt, het ‘humor’ heet. 

Gecanceld worden is mijn leven. En voor mij het leven van anderen. Zoals Theo van Gogh. Na zijn moord hield iedereen van Theo, was hij iedereens beste vriend en had iedereen met hem willen samenwerken. Hij moest er eerst voor vermoord worden maar o, wat was Theo toch getalenteerd. Maar ja, woorden zijn niet zonder risico. Je moet mensen ook niet beledigen, zeker moslims niet. Of vreemde culturen. Waarom zou je dat doen?! Je hoeft het niet te zeggen hé? Ik ben het zat, vanuit mijn tenen ben ik het zat. Nee, je hoeft het niet te zeggen. Maar de dubbele moraal dat goedgekeurde gutmenschjes alle woorden mogen gebruiken tégen jou en jij de rechts-radicale racist bent, is zum kotsen. Het is tijd om namen en rugnummers te noemen. Wat kan me gebeuren, gecanceld worden?!

We leven in het jaar 2003/4 en bij Buitenhof werd een columnist gezocht. Een vrouw. Vrouwen moesten op tv een live screentest doen. Eerlijk? Appeltje eitje. Ik schrijf een column, hijs me in een strak pak en knal door de autocue de woonkamer in. Strik eromheen, niets meer aan doen. Ja, mijn zelfvertrouwen is groot. Ze zoeken een vrouw die wat kan en in columnistenland betekent dat: woorden achter elkaar zetten en ze op tv durven uitspreken. Achter mijn laptop een vrouw, IRL een vrouw: mij heb je er niet mee. Dus die afwijzing kwam als een verassing: “We willen een vrouw zelf maken”. Tja. Kan. Wat meespeelde is dat ze in die tijd ronduit in je gezicht zeiden: ‘Jij schrijft voor de site van Theo van Gogh he? Ja nee, jammer. Daar willen we niet mee geassocieerd worden.’ Eikels. NEXT. Totdat de vrouwelijke columnist bekend wordt gemaakt: Herman Philipse, de ex van Ayaan Hirsi Ali. IRL een vrouw, achter mijn laptop een vrouw dus ik stuur de eindredacteur van dienst een mail. “Laat me weten waar Philipse zijn borstcorrectie laat uitvoeren, tzt zal ik er ook behoefte aan hebben.” Stik d’r in, eikels.

Omroep WNL wordt opgericht. Joost Eerdmans wordt commentator en zegt ‘jij moet erbij!’. Ja, ik moet erbij, hartstikke leuk maar ik weet inmiddels hoe er op mij, de columnist van Theo, wordt gereageerd. Dus ik bedank en vraag: “Wil jij mijn naam noemen tegen Bert Huijsjes en me laten weten hoe hij reageert?” Joost wil dat uiteraard doen, want dit wordt een inkoppertje, Ebru moet erbij! Totdat hij me verbijsterd terugbelt. “Weet je wat Bert Huijsjes zei?! ‘Ebru? Mwah, die is altijd kritisch op het verkeerde moment’.” Er zijn dus momenten dat je je bek moet houden, ook volgens journalisten. Waarschijnlijk als je een carrière in de media ambieert.

De Clou Zal U Verbazen

Op zich hè. Op zich is er wat te zeggen voor het permanent voor altijd & eeuwig onbeperkt schorsen van AL DIE LUI die de HELE DAG op tijdlijn NIETS ANDERS delen dan "LOLLIGE" berichten met al dan niet zeventien [tranen van het lachen] smiley's erachter van accounts als 'Humor met een Knipoog Night', 'Deukkie plaatjes', 'Spectrum Netwerk' en 'Gele Hesjes Limburg'. Maar wat er nu toch weer in de Vervelende Staten van Amerika gebeurt met die vermaledijde cancelcultuur is toch wel van een bijzonder niveau. Politiek verslaggever (en boomer) Hans David Weigel is door zijn krant een maand geschorst omdat hij een grap heeft geretweet. Op dezelfde dag haalde Weigel de retweet weg en bood zijn excuses aan. Maar dat is natuurlijk niet genoeg. Zijn krant heeft hem nu een maand geschorst, zonder salaris. De (TRIGGER WARNING) op zich niet heel erg leuke grap, na de breek, inclusief het commentaar van zijn "collega" die alleen maar vragen stelt over het toestaan (sic) van retweets (sic). 
UPDATE 10 juni: De escalatie escaleerde verder en nu is verklikster Felicia Sonmez ontslagen

Met uw blote wiki in het Tikibad

In een wereld vol oorlogen, gemeenteraadsverkiezingen en exploderende benzineprijzen vergaten we bijna het echt belangrijke nieuws van afgelopen weekend: de jaarlijkse naaktzwemdag in het Tikibad is afgelast! De kledinghaters van de Naturisten Federatie Nederland (NFN) huren elk jaar het bad af voor een dagje ongestoord zwemmen in de ongeklede piemeloeris, want iedereen weet dat u harder van de glijbaan gaat op blote kadetten. Na elf succesvolle jaren sneuvelden de edities in 2020 in 2021 vanwege corona en hoewel dit jaar alle seinen op groen stonden, annuleerde Duinrell het feestje na overleg met de burgemeester op het laatste moment vanwege bedreigingen die het bad via Facebook ontving. Blijkbaar horen sommige totaalidioten de woorden 'naaktzwemmen' en 'families' en braken dan in een pavlovreactie direct beschuldigingen van pedofilie uit. Kijk maar naar accounts van wappies als Diana Archer en Jan Strijder die tussen het verspreiden van onzin over vaccinaties de tijd nemen om ongefundeerde pedo-beschuldigingen te delen en de Duinrell-FB vol te spammen. We weten niet wat erger is: de aan populariteit winnende illusie dat iedere vorm van bloot met seks of misbruik te maken moet hebben of het feit dat burgemeesters direct de stekker uit evenementen trekken zodra een wappie op internet iets uitpoept. Waarom bukt notabene een zogenaamd """liberale""" vvd-burgervader voor een stel gymnofobische toetsenbordridders? We snappen dat een gemeente als Wassenaar het niet waard is om op zijn Zelenskys te verdedigen, maar dit is het andere uiterste in leiderschap. Kom nou, we laten ons niet door deze Facebookende molenwiekslachtoffers een preutse zedigheidslockdown inlullen, omdat ze zelf te diep in een fundamentalistisch konijnenhol zijn gedonderd. Want laten we eerlijk zijn: als de NFN-blootbuddies niet langer met hun zongebrande bipsen over chemischgekleurde glijbanen kunnen roetsjen, zijn we dan nog wel echt vrij?

Wetenschappelijk tijdschrift geeft toe aan gekwetste zieltjes

Je mag dus tegenwoordig niet eens meer zeggen dat lichamen met een vagina lichamen met een vagina zijn. Wetenschappelijk tijdschrift The Lancet had een tekst over lichamen met een vagina op de cover en werd bedolven onder woedende reacties van gekwetste mensen die vinden dat je geen lichamen met een vagina mag zeggen als je lichamen met een vagina bedoelt.  En in plaats van dat wetenschappelijk tijdschrift The Lancet zegt 'steken jullie je mening over onze cover maar lekker in jullie gekwetste vagina', publiceert wetenschappelijk tijdschrift The Lancet een excuus. "I apologize to our readers who were offended by our cover quote", schrijft hoofdredacteur Richard Horton. Daar is maar één woord voor: laf. Het is toegeven aan de alsmaar oprukkende cancel culture die de beoefening van de vrije wetenschap in rap tempo kapot aan het maken is. Met zulke vrienden heeft het vrije woord geen vijanden meer nodig. Wij zijn even een manifest aan het opstellen, want binnenkort mag je zeker ook geen tot slaaf gemaakte meer zeggen als je een tot slaaf gemaakte bedoelt!

Wees geen toeschouwer bij deze dans van verlichting!

Weet je wat ook een lastig bij te sturen mammoettanker is? De woke waanzin. Maar de wal begint het schip te keren. Zoals in tijden van weleer komt de liberale (in het Nederlands, niet liberal in het Amerikaans - red.) bevrijding uit het Verenigd Koninkrijk. Daar heeft The Spectator zo'n dikke middelvinger opgestoken naar een adverteerder die zich door een woke-links trollenfabriekje liet opnaaien om het blaadje van Andrew Neil, Fraser Nelson en Douglas Murray te cancelen, dat ze er een recordaantal nieuwe abonnees én excuses van het bedrijf aan overgehouden hebben. Hoopgevend, want het laat zien dat het enige dat nodig is om een dam op te werpen tegen het rijzende tij van de cancel culture, een paar mensen zijn die de rug recht houden.

En wat schetst onze verbazing toen we vandaag UvA-schoolkrant Folia open sloegen? "De dominantie van het activistische en postmoderne identiteitsdenken ontneemt velen de lust om deel te nemen aan het debat over diversiteit", zucht hoogleraar psychologie Han van der Maas. Hij beschrijft zijn zorgen,  formuleert daar zelf een rationeel antwoord op en daaruit vissen wij één spijker/kop citaat voor luie studenten, maar eigenlijk is dit artikel verplicht wit kleurenblind huiswerk voor iedereen. Want hoewel Van der Maas zijn tenen uiterst voorzichtig in het zwarte ijswater van de Woke-dicussie waagt, er blaast een zucht frisse lucht van opluchting doorheen: ze bestaan nog, wetenschappers die zichzelf langs academische, en niet langs identitaire kernwaarden meten. En hoop, is overal om ons heen aanwezig!

"De behandeling van feiten als willekeurig te kiezen standpunten in het debat – een soort van ‘alternative facts’ – is zeer onwenselijk. Universele, gedeelde waarden die moeten verbinden bestaan in dit wereldbeeld niet meer: het gaat enkel en alleen om ‘gesitueerde’ kennis waarbij de uiterlijke kenmerken van het lichaam, zoals huidskleur en sekse, leidend zijn voor wat iemand wel of niet mag vinden. Juist de rationele en humanistische uitgangspunten van de wetenschap waar wij voor moeten staan vormen de bakermat van de moderne maatschappij waarin gelijke behandeling en gelijke kansen in de grondwet verankerd zijn. Het seculiere en rationele verlichtingsdenken is van ongekende waarde geweest voor de emancipatie van minderheden."